Kerstbeschouwing:

DE ERFENIS VAN HET LICHT

JESUS, LIGHT OF THE WORLD

 

God stelt tekenen, en getuigt daardoor van Zijn Tegenwoordigheid en Zijn Werken. Het feit dat zielen God „in normale omstandigheden“ noch kunnen zien noch kunnen horen, is niet toe te schrijven aan het feit dat Hij niet zou bestaan, doch aan het feit dat de zielen sedert de erfzonde niet meer de heiligheid bezitten die noodzakelijk is om Gods Tegenwoordigheid spontaan te kunnen waarnemen. God wil Zich niettemin niet helemaal aan de waarneming van Zijn schepselen onttrekken, want dit zou niet in overeenstemming zijn met Zijn volmaakte Liefde. Derhalve stelt Hij tekenen, dagelijks ontelbare malen, en tracht hierdoor de zielen te stimuleren op hun weg naar de heiliging, de weg naar Hem terug. Precies om dezelfde reden onderricht Maria de Meesteres van alle zielen hoofdzakelijk via gelijkenissen, herkenbare beelden met een diepgang waarin zich tekenen en betekenissen verbergen, die rechtstreeks verwijzen naar Gods Werken en Zijn bedoelingen ten gunste van Zijn Schepping.

Een Goddelijk Teken was ook de ster van Bethlehem. God liet aan de hemel een Licht stralen, waarvan de bewegingen alle wetten van de astronomie leken te tarten, want noch een ster noch een meteoriet gedraagt zich zoals de getuigen van het gebeuren rond Bethlehem in dit Teken van Licht het konden waarnemen. God toonde de wereld de ster van Bethlehem als stille aankondigster van het Nieuw Verbond in de gedaante van Zijn Zoon, de Verlosser der mensenzielen. Een Hemels Licht als Boodschapper van Gods grootste Werk sedert de Schepping... God liet inderdaad ook te Bethlehem via een enigszins gecodeerd beeld iets van Zijn verheven bedoelingen duidelijk worden: De mensenzielen moesten uit hun duisternis worden weggeleid, en wel door het “Licht der wereld“, de Messias en Verlosser, Jezus Christus.

God had de mensenziel voorzien als Zijn meesterwerk. Dit meesterwerk moest een herkenbaar bouwwerk van God zijn, dat zou worden opgetrokken uit bouwstenen die op hun beurt bestaan uit de drie essentiële grondstoffen van de heiligheid: Liefde, geloof en hoop. Door de erfzonde en de ontelbare daarop volgende dagelijkse zonden was de Liefde ingeruild tegen de zondigheid, het geloof (= het innerlijk Licht) tegen de duisternis der dwaling, en de hoop (= de innerlijke Vrede) tegen het verlies van de innerlijke Vrede, die de ziel slechts kan bezitten in de mate waarin zij nog de uiteindelijke bestemming van een levensreis in de Eeuwige Gelukzaligheid in het vooruitzicht heeft.

Wij christenen weten allen dat Kerstmis het Geboortefeest van de Goddelijke Verlosser is. Wat sommigen onder ons echter niet meer zo precies begrijpen, is, wat Kerstmis in de diepte te betekenen heeft? Welk verschil heeft de Geboorte van Jezus Christus in mensengedaante voor de mensheid en voor de individuele zielen gemaakt? Deze vraag kan nauwelijks in mensentaal worden beantwoord, precies omdat het een zo onbegrijpelijk verheven Mysterie betreft. Het wordt zo licht uitgesproken: „Jezus Christus heeft ons verlost“. Beseft echter elke christen werkelijk wat deze woorden betekenen? Kan elke ziel zich voorstellen wat het zou betekenen, voor alle eeuwigheid gescheiden te moeten blijven van God, de Eeuwige Liefde, de Boom des Levens, de Bron van haar eigen bestaan? Ooit gaat dit leven op aarde voorbij, en wat staat de ziel dan te wachten? De Geboorte van Jezus Christus heeft het verschil gemaakt:

·                            Tussen een leven in de eeuwige duisternis als erfenis van een eindeloze aaneenschakeling van dwalingen die elk waar geloof in God als Bron van alle Geluk in het nooit dovende Licht van het volle besef van de Waarheid doodt, en een leven in het  Licht van de Eeuwige Gelukzaligheid;

·                            Tussen een leven in eeuwige uitzichtloosheid, angst en nooit eindigende kwelling vanwege een nooit overbrugbare kloof naar de Bron van alle Liefde, en een leven in de volmaakte innerlijke Vrede van de ziel die weet dat Gods Rijk in haar geboren kan worden, en die derhalve weet dat elke hoop gerechtvaardigd is zolang de ziel ten volle rekening houdt met Gods medewerking aan de opbouw van haar levensweg;

·                            Tussen een leven in ongeneeslijke en nooit vergeven zondigheid met nefaste gevolgen die eeuwig voortduren, en een leven in de Ware Liefde van de ziel die voor alle eeuwigheid mag ondervinden hoe onbeperkt God Zich uitstort in de ziel die zich in vurige zelfverloochening aan Hem, en al haar medeschepselen heeft weggegeven.

Licht, Vrede en Liefde: de erfenis van het Nieuw Verbond in drie woorden. Elke mensenziel is erfgenaam van het Nieuw Verbond. Om deze Goddelijke erfenis in de eeuwigheid te gelde te maken – of nog preciezer uitgedrukt: om deze overeenkomstig de Wet van Gods Gerechtigheid te gelde te kunnen maken – moet de individuele ziel de drie bestanddelen van die erfenis met volharding in haar eigen leven willen inbouwen. In klare taal uitgedrukt, betekent dit dat ieder van ons ernaar moet streven, de beleving van de Ware Liefde, van de ware innerlijke Vrede en van het ware Licht in het eigen dagelijks leven te vervolmaken en de vruchten ervan om zich heen te verspreiden. De ziel die de kwaliteit van deze drie categorieën van bouwstenen van haar zielentempel onophoudelijk tracht  te verbeteren,  verandert  geleidelijk  aan in een burcht van heiligheid. Laten wij even beschouwen hoe dit komt:

·                            De Liefde is bij uitstek de kracht van God, de essentie van het Goddelijk Leven. Zij is de gesteldheid door dewelke de ziel er zich volkomen onzelfzuchtig voor inzet, de levenskracht en het gevoel van welzijn van haar medeschepselen voortdurend te verhogen. Deze bestreving koestert zij eveneens jegens God Zelf, hoewel Gods levenskracht en Zijn welzijn helemaal niet kunnen worden verhoogd, want deze zijn in Hem absoluut volmaakt. De ziel in de gesteldheid van Ware Liefde kan echter niet anders dan zich totaal onzelfzuchtig inzetten voor alles buiten haar, opdat het elk wezen (zelfs God inbegrepen) beter moge gaan. Deze aandrift wordt onweerstaanbaarder naarmate de heiligheid in de ziel groeit.

·                            Het geloof is de gesteldheid van de ziel die haar leven en haar hele gedrag opbouwt op de rotsvaste overtuiging dat God bestaat en dat Hij onophoudelijk bezig is, via alle denkbare wegen en middelen – zij het wel met inachtneming van de grenzen die Zijn Gerechtigheid en de zo vaak anders georiënteerde handelingen en bestrevingen van de zielen Hem stellen – het (eeuwig) welzijn van alle schepselen te bevorderen. Het geloof kan derhalve worden beschouwd als het innerlijk Licht dat de ziel moet beletten, zich ongebreideld volgens zelfgemaakte wetten te gedragen. Wetten die zielen voor zichzelf maken ter verwezenlijking van hun eigen doelstellingen, leiden deze zielen weg van het alles bestralend Licht van God, en voeren hen de duisternis in.

·                            De hoop is de gesteldheid door dewelke de ziel kan denken, voelen en handelen alsof zij reeds elke beproeving had bedwongen, die haar ervan zou kunnen weerhouden, haar eeuwige bestemming bij God te bereiken. De ware hoop laat de ware innerlijke Vrede in de ziel wortel schieten, want de ziel in de staat van ware hoop weet met zekerheid dat God haar draagt in elke beklemmende situatie van het dagelijks leven, en dat de duisternis en alle lijden nooit het laatste woord hebben, doch dat de ziel deze integendeel kan omsmeden tot werktuigen die haar het Heil kunnen helpen bezorgen.

Kerstmis is de Geboorte van Christus, de Eeuwige Liefde, het Licht der wereld, de Vredevorst. Jezus is in mensengedaante geboren, opdat elke mensenziel dank zij de vrucht van Zijn volmaakt heilig leven de verloren Goddelijke erfenis opnieuw zou kunnen aanvaarden. De ware schoonheid van het Nieuw Verbond ligt echter precies hierin, dat God met grote nadruk alles samen met de ziel wil verwezenlijken. Hoe zou het Hem veel vreugde kunnen verschaffen, de wereld en de mensheid helemaal door Zijn eigen kracht om te vormen? Hij weet immers Zelf dat Hij dit zou kunnen, het ontbreekt Hem daartoe niet aan macht. Gods scheppende macht komt echter pas goed tot uiting wanneer de mensenziel volkomen vrijwillig de stap zet om zich ten volle bij Gods voornemen aan te sluiten. In dat geval is elke omvorming geen eenvoudige Goddelijke handeling, doch wordt zij tot een vrucht van de bruiloft tussen God en de ongeremde Liefde van een schepsel voor zijn God. Het is deze Liefde, die de vrije menselijke wil opent en deze ertoe beweegt, Gods macht waarlijk ten uitvoer te helpen leggen. Zo heeft God het in Zijn Wijsheid beschikt als de basiskracht van elke verandering op aarde.

Onze wereld is heel duister geworden. Dat is zij weliswaar reeds sedert de erfzonde, doch de huidige duisternis wordt door God zo mogelijk als nog veel pijnlijker ervaren dan deze in het tijdperk tussen de zondeval van de eerste zielen en de Geboorte van de Verlosser in menselijke gedaante, omdat de mensheid zich sedert die Geboorte op het volmaakte Licht van het Voorbeeld van Christus kan richten. De ster van Bethlehem was Gods Teken dat het Licht van God in de wereld zou komen en in elke mensenziel de kiem van de heiligheid opnieuw zou aansteken. Op ieder van ons rust de heilige plicht, Jezus Christus na te volgen in het Voorbeeld van Zijn Leven en Zijn Leer, die ons in het Evangelie is nagelaten en die ons in de Wetenschap van het Goddelijk Leven in de diepte wordt verklaard. Kerstmis is derhalve voor elke ziel een Goddelijke oproep om er alles aan te doen, de drie soorten bouwstenen in hun tempel naar hun voltooiing te brengen: de ware onzelfzuchtige Liefde, het Licht van het rotsvast geloof, en de innerlijke Vrede (= de Vrede van Christus!) van de onwankelbare hoop.

De ster van Bethlehem was meer dan een Teken door hetwelk de Wijzen uit het Oosten Christus vonden: Zij was een uitnodiging aan de christenen van alle eeuwen om zich zo vast op God te richten dat ieder van hen zelf een Licht zou worden. Er is geen andere weg om de duisternis van onze wereld te beschamen. Onze wereld was nooit bedoeld om een oord van duisternis te zijn. Niet God heeft de wereld laten vervallen tot een dergelijk oord, doch de mensenzielen, die het gebruik van hun vrije wil zodanig van richting hebben veranderd dat de Liefde, het Licht van het ware geloof en de innerlijke Vrede van de ware hoop werden prijsgegeven aan de meest uiteenlopende goddeloze invloeden uit de wereld. Kerstmis moet derhalve elke ziel uitnodigen om opnieuw geboren te worden als ware volgeling van Christus, en de erfenis van het Nieuw Verbond eindelijk echt te aanvaarden, want daarin ligt de eerste levensroeping van elke ziel. Naarmate de ziel ernaar streeft om deze roeping werkelijk vorm te geven, zal deze erfenis haar waarlijk in het Eeuwig Leven ter beschikking worden gesteld.

BRON: uit de onderrichtingen van  het Maria Domina Animarum Apostolaat: 
(zie onderrichtingen:meditaties)

http://www.maria-domina-animarum.net/